Zniszczenie mienia

Zniszczenie mienia jest czynem zabronionym, za które grożą kary wskazane w kodeksie karnym. Ich wysokość zależy od wartości wyrządzonej szkody.

Może być przestępstwem lub wykroczeniem, a popełnić je można wyłącznie umyślnie, w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym. Opisane jest w art. 288 kodeksu karnego, zgodnie z paragrafem 1 kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. W sprawach mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Ściganie tego przestępstwa odbywa się na wniosek pokrzywdzonego.

Natomiast jeśli wyrządzona szkoda będzie mniejsza niż 500 zł, wówczas mamy do czynienia z wykroczeniem, którego definicja znajduje się w kodeksie wykroczeń. Jak wskazano w art. 124 kodeksu wykroczeń za umyślnie niszczenie, uszkodzenie lub uczynienie cudzej rzeczy niezdatną do użytku grozi kara aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Karalne są również usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo. Wykroczenie to także ścigane jest na wniosek pokrzywdzonego. W tym wypadku sąd może orzec obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody albo obowiązek przywrócenia jej do stanu poprzedniego.

Do zniszczenia mienia może również dojść w drodze występku chuligańskiego. Zgodnie z art. 115 par. 21 kodeksu karnego występkiem jest czyn polegający na umyślnym zamachu na zdrowie, na wolność, na cześć lub nietykalność cielesną, na bezpieczeństwo powszechne, na działalność instytucji państwowych lub samorządu terytorialnego, na porządek publiczny, albo na umyślnym niszczeniu, uszkodzeniu lub czynieniu niezdatną do użytku cudzej rzeczy, jeżeli sprawca działa publicznie i bez powodu albo z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego.

Kara za występek chuligański jest surowsza, a sąd może wymierzyć karę przewidzianą ze przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości nie niższej od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Sąd orzeka także nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, o ile nie orzeknie obowiązku naprawienia szkody. A jeżeli pokrzywdzonego nie ustalono, sąd może orzec nawiązkę na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Przestępstwo zniszczenia mienia można popełnić wyłącznie umyślnie w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym. Zamiar bezpośredni oznacza, że sprawca chce popełnić czyn zabroniony. Natomiast zamiar ewentualny mówi, że sprawca przewiduje możliwość popełnienia przestępstwa i na to się godzi. Mimo, iż posiada on świadomość popełniania zabronionego czynu, to ze swojego celu nie rezygnuje.