Czym jest ulga na złe długi?

MattZ90/bigstockphoto.com

Ulga za złe długi przysługuje podatnikom, którzy w terminie nie otrzymają płatności za fakturę. Mogą oni mimo tego odzyskać podatek VAT od przeterminowanych należności.

Ulga za złe długi przysługuje w określonych przypadkach i można ją zastosować w 90 dniu od momentu upływu terminu płatności. Termin taki obejmuje wierzytelności powstałe po dniu 1 stycznia 2019 roku, a także powstałe przed tą datą, o ile nieściągalność zostanie uprawdopodobniona.

Warunki niezbędne do skorzystania z ulgi wymieniono w art. 89a ustawy o VAT. Są to:

• dostawa towaru lub świadczenie usług muszą być dokonane na rzecz podatnika VAT zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT, który nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
• na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty wierzyciel i dłużnik muszą być podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, a także dłużnik nie może być w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
• od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie mogą upłynąć 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Ujęcie faktury w rozliczeniu podatkowym przysługuje wierzycielowi (podatnikowi), jeśli wcześniej zaliczył on ją do przychodów należnych, a także jeśli wierzytelność ta do dnia złożenia zeznania podatkowego nie została uregulowana lub zbyta. Faktura ta może również zostać wykazana w stracie.

Zmniejszenia podstawy opodatkowania lub zwiększenia straty dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu płatności. Jeśli wierzytelność zostanie uregulowana lub zbyta po uwzględnieniu jej w rozliczeniu podatkowym, podatnik ma obowiązek zwiększenia podstawy obliczenia podatku lub zmniejszenia straty w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym wierzytelność uregulowano o wartość kwot wcześniej odliczonych (zmniejszenie podstawy opodatkowania) lub wartość kwot wcześniej doliczonych (wykazanych w stracie).

Konsekwencje podatkowe nieopłacania faktury w terminie 90 dni powstają również po stronie dłużnika. Ma on obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania lub zmniejszenia straty. Obowiązek ten powstaje, gdy dłużnik zaliczył nieopłaconą fakturę do kosztów uzyskania przychodów. Ulgi za złe długi nie można zastosować w transakcjach z udziałem przedsiębiorców nie będących czynnymi podatnikami podatku VAT oraz przedsiębiorców zagranicznych.

Z nowym rokiem w życie weszła nowelizacja ustawy o PIT oraz CIT. W zakresie ulgi za złe długi dodano kilka nowych warunków, które muszą być spełnione, aby można było z niej skorzystać. Zgodnie z art. 26 i ust 10 ustawy o o PIT oraz 18f ust. 10 ustawy o CIT z ulgi skorzystać można gdy:

1. dłużnik nie był w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa, a w przypadku gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę (rachunek), jest inny niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę – gdy nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności,
3. transakcja handlowa zawarta była w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.